In 1996 zag ‘Eleven20one’ het levenslicht na de eerste jaren van bestaan nog rondgelopen te hebben met obscure namen als     ‘DD-act’ en het nog altijd pakkende, veel op dozen voorkomende, ‘This Side Up’. Vrij snel hierna werd het ‘Eleven20one’ als subtiele verwijzing naar de gemeenschappelijke binding van de bandleden: de postcode 112

1. In eerste instantie werd voor de broodnodige oefening de toevlucht gezocht tot het muzikale equivalent van de hotelkamer voor een uur, namelijk de geluiddichte, muzikaal gemeubileerde oefenstudio’s in de donkere delen van Amsterdam. Na een eerste investering in eigen apparatuur aangevuld met een gezonde dosis grootheidswaanzin werd al gauw een andere locatie gevonden, dichter bij huis dit keer in een eierenpakhuis. Na een laatste kapitaalinjectie in nog meer apparatuur kwam de band op een niveau dat het niet goed klinken van iets gezocht moet worden in de prestaties van de muzikanten en zangers en niet langer in het materieel.

Hun eerste optreden, gepaard gaand met knikkende knieën en hier en daar een zuivere noot, ligt al weer jaren achter ze. De band heeft een stijgende lijn vertoond wat betreft optredens zowel qua bezoekersaantallen als ook in kwalitatieve zin. Gingen de eerste optredens nog voor een halve kip en bijpassende paardenkop, meer recente optredens kregen beduidend meer bijval met als voorlopige toppers het optreden voor 1.000 Utrechtse studenten en een uiterst geslaagd buurtfeest in onze buurgemeente Oostzaan voor een even groot aantal uitzinnigen.

 

Zoals vele bands in het verleden, bleef een ledenwisseling ook Eleven20one niet bespaard. Halverwege 2009 werd afscheid genomen van zanger/bassist Dirk Goede en leadgitarist Chris Knibbe. Het afscheid van beide mannen sloot een hoofdstuk in de 12-jarige geschiedenis af. Terugkijkend op alle successen is trots hetgeen hen voor altijd samenbindt.

Na dit afscheid in 2009 besloten de drie overgebleven heren, Dave, David en Eric er na vele nachtelijke sessies, dito hoeveelheden drank, goedbedoelde adviezen en emotionele achtbanen, Eleven20one te laten verrijzen als een feniks uit de as. Plannen werden gesmeed en advertenties opgemaakt, de fundamenten van de nieuwe band werden bedacht. In de eerste maanden van 2010 leek Landsmeer wel een X-factor dependance. Zangeressen, gitaristen, bassisten, blazers, van alles trok voorbij. Unaniem moesten de keuzes gemaakt worden voor de nieuwe samenstelling. Snel werd ook de jury uitgebreid want elk nieuw lid had evenveel stemrecht in de nieuwe formatie. Wonder boven wonder groeide Eleven20one in een paar maanden tijd uit van dubbel-D en E tot een meer dan volwaardige podiumbezetting met 8 topmuzikanten. Tegenwoordig heeft de band als thuisbasis een eigen oefenruimte aan het Noordeinde van Landsmeer. Daar heeft ze haar huidige glans gekregen en werden de eerste optredens tot in perfectie voorbereid. Ondertussen wereldberoemd in het vierkant Vaals, Eemshaven, Den Helder, Terneuzen zijn de podia afwisselend popfestivals, bedrijfsfeesten en bruiloften en smaakt elk optreden naar meer.

Met de komst van blazers en zangeres werd ook verdere muzikale grond verkend. Dance classics, soul en funk werden aan het repertoire toegevoegd wat Eleven20one ondertussen maakt tot een allround-podiumsensatie. Met nummers die variëren van Mothers Finest tot Anouk, van Labelle tot Santana, van Stevie Wonder tot Bløf en van De Dijk tot Toto maakt Eleven20one elk feest tot een ware belevenis.

In de zomer van 2012 gaf Dave de drumstokken na vele jaren trouwe dienst over in de bekwame handen van Ricardo. Het ene hoofdstuk gesloten in de bandhistorie, het volgende geopend. Na 16 jaren lange haren is de drummode nu veranderd naar ‘minder haar van boven’. Een stijl die door meerdere bandleden al geruime tijd onvrijwillig werd gehanteerd.